donderdag 27 oktober 2011

We willen weer terug

Met de jetlag valt het reuze mee. Bjørn moest maandagavond gelijk de nachtdienst in maar hij zat al een beetje in een ritme door de nacht die hij overgeslagen heeft door de vlucht.
Morten was dinsdag een beetje wankel en had aan het eind van de middag moeie benen. Hij ligt 's avonds vroeg op bed maar slaapt vrij snel.

Het enige waar we last van hebben is dat we moeilijk vooruit te branden zijn maar waarschijnlijk is dat de moeheid van de vakantie. We hebben ook zoveel gedaan in 16 dagen tijd.



Birgit is blij dat ze weer bij Nick is en moet ondertussen ook nog eens aan de slag voor haar toetsweek volgende week.

Nu gaan we weer druk aan het werk. Er moet tenslotte ook weer wat verdiend worden.
Gisterenavond zijn we begonnen aan de ruim 3600 foto's. Birgit heeft ook een hoop mooie foto's gemaakt dus die hebben we ook op de computer gezet. We gaan een mooie selectie maken voor een fotoalbum, al denken we nu al (we zijn nu bij dag 3) dat we het niet met 1 boek gaan redden.

Ook gaan we maar plannen maken voor volgend jaar. We weten nog niet wat we doen, wel wat we willen maar we weten nog niet of dit kan.
Ook moeten we nog even afwachten wat Birgit gaat doen. Nu zegt ze dat ze met Nick op vakantie wil, maar het is maar afwachten hoe het allemaal gaat lopen.

Maar goed..... Het normale leven is weer begonnen en we gaan er weer tegenaan.

Nogmaals bedankt voor alle lieve en leuke reacties.

groetjes,

Bjørn, Anja, Birgit en Morten

dinsdag 25 oktober 2011

Dag 17: Weer thuis

Zondagochtend zijn we om half 8 opgestaan. De koffers stonden al klaar en de laatste spulletjes worden nadat we hebben gedoucht en zijn aangekleed ingepakt en kunnen we aan onze terugreis gaan beginnen. We checken uit en zwaaien nog even naar de lege condo.

Na een klein half uurtje komen we aan op het vliegveld. Hoe makkelijk kun je het hebben. Je houd in de garage het verhuurbedrijf aan, zet je auto neer en laat je sleutel gewoon in de auto, pakt je spullen en... klaar!

Er staat al iemand klaar die onze koffers op een grote kar laad en brengt ons naar de incheckbalie. We bedanken de man en geven hem een tip. We controleren nog even het gewicht van de koffers. Wij hebben er altijd een handje van om flinke overgewicht te hebben en willen dit toch even checken. Tadaaaa... we blijven netjes onder het gewicht. We houden zelfs zo'n 10 kilo over. Had ik dat eerder geweten had ik nog even door kunnen shoppen. hihi!





































Aangezien we goed op tijd zijn kijken we nog even in de winkeltjes rond. We vinden bij de NASA store nog een mooi boek voor opa Rien.

Daarna gaan we naar de Starbucks en halen nog een lekkere kop koffie. Gisteren hebben we in de Premium outlet mall nog een aantal lekkere dingen bij de Chocolate Factory gehaald en de aardbeien met chocola maken we hierbij nog even meester.


We ploffen neer in de luie stoelen naast een Amerikaans stel. We komen aan de praat en zij vertellen dat ze net terug zijn van een 4-daagse Disney cruise. Ze willen weten waar we vandaan komen en wat we hebben gedaan. Het was erg gezellig maar na een klein uurtje moeten we echt afscheid nemen want we moeten nog door de douane/veiligheidscontrole. We wensen elkaar een goede reis en gaan op weg.
Door al het geklets vergeet ik dat ik nog wat te drinken in de handbagage had gestopt om op het vliegveld te drinken. De handbagage word er tussenuit gepikt en op dat moment bedenk ik gelijk... oh Jee het drinken!! Met een rood hoofd verontschuldig ik mezelf bij de ambtenaar. "No problem it can happen". Gelukkig maar ik zal vast niet de eerste zijn.



De vlucht naar washington verloopt goed en op tijd. Morten doet nog even wat rekensommetjes die nog gemaakt moesten worden en ik help hem erbij. Het lukt niet erg. Hij kan zich maar moeilijk concentreren. De vermoeidheid is hierbij wel te merken. Wanneer we het aankomen op washington lopen we naar de volgende gate en nestelen we ons neer op de stoelen. Pap mag ik mijn nintendo vraagt Morten. Die heeft je moeder is zijn antwoord. Nee hoor die heb ik niet zeg ik tegen Morten. Oeps... volgens mij ligt deze nog in het vliegtuig!? Hij moest eerst zijn rekensommetjes afmaken en mocht dan pas spelen. Bjørn trekt samen met Morten een sprintje en binnen 10 minuten na het verlaten van het vliegtuig is hij terug bij de gate. Helaas is er niemand bereid in het vliegtuig te gaan kijken. Hij meld nog even dat hij zeker weet dat hij daar ligt, maar ze vertellen dat het echt niet kan. Hij vraagt het nog aan 3 anderen maar willen allen geen actie ondernemen. Zonder enige reden te geven!! Verbaasd gaat hij naar de customer service en moet een briefje van "lost items"invullen. Die zien we dus niet meer terug. Boos en teleurgesteld komen ze terug. Er volgt nog wel een boze mail naar de vliegmaatschappij want dit slaat werkelijk nergens op.

Om 16:45 uur gaan we boarden voor de vlucht naar Amsterdam. Alles loopt voorspoedig en wederom op tijd beginnen we aan de vlucht. We kijken een film en krijgen ons eten. Beef Teriyaki of kip parmezan. Het smaakt goed en wanneer het op is zetten we de tv uit en proberen wat te slapen. Helaas lukt dit niet echt en wanneer we uiteindelijk om 07:05 uur (nederlandse tijd) aankomen in Amsterdam is Birgit de enige die een aantal uurtjes heeft geslapen. Morten heeft helaas maar 1 uurtje geslapen en we vrezen voor de dag die komen gaat. Wij hebben trouwens ook niet kunnen slapen.
De koffers zijn er allemaal en gesplitst lopen we door de douane. Toch altijd wel spannend. Ze staan met aardig wat beamtes te controleren en de rij wordt groter. Gelukkig mogen we door en Opa Rien staat ons al op te wachten. Oma grethe en Nick kwamen ook aanlopen. Birgit en Nick vallen elkaar in de armen en zijn blij elkaar weer te zien. We laten ze maar even.
Aangezien het spitstijd is in het verkeer drinken we eerst een bakje koffie en enthousiast beginnen we de eerste belevenissen te vertellen. Birgit zit bij Nick op schoot (niet omdat er een tekort aan stoelen was hoor... Hihi) en praat honderuit. Ze is blij weer thuis te zien en zegt dat ze de mooiste vakantie ooit heeft gehad maar nooit meer zonder Nick op vakantie wil. Haha...Klinkt erg logisch!

Rond 09:45 komen we aan in Hoogvliet en pakken we vlug de koffers uit de auto. Het is koud in huis en de vloerverwarming wordt gelijk aan gedaan.
We zijn weer thuis. Gezond en met een voldaan gevoel ploffen we neer met een bakje koffie.
Morgen zal ik nog even melden hoe het ons vergaat met de jetlag.

Voor nu willen we in ieder geval iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes en reacties die we tijdens onze reis hebben mogen ontvangen. Het Blog is voor ons een succes en een geweldig aandenken. Bedankt.

groetjes,
Bjørn, Anja, Birgit en Morten

zondag 23 oktober 2011

Dag 16: Disney Epcot

Ik ben vanmorgen vroeg opgestaan. Om half 9 was ik helemaal klaar. De rest doet het nog een beetje rustig aan. We pakken alvast een groot gedeelte van onze koffers in.
Daarna ontbijten we op ons gemak en om 10:15 uur stappen we de auto in en gaan we aan onze laatste uitstapje van deze vakantie beginnen. Epcot!
We weten eigenlijk niet goed wat we van dit park moeten verwachten en horen eigenlijk ook wel verschillende berichten. We laten ons maar verrassen! De temperatuur vanmorgen is nog vrij fris maar er komt wel zon door en het is een gekke gewaarwording maar zodra de zon er is, is het gelijk goed warm, loop je even in de schaduw heb je al een vest nodig. Raar hoor!

Bij aankomst van het park zien we eigenlijk al vrij snel hoe groot het park is. Later begrijpen we ook waardoor het zo groot is. Mr. Walt himself en zijn broer Roy wilden graag een eigen stadje bouwen dat Epcot moest gaan heten, maar na de dood van Walt en zijn broer besloot het nieuwe managment dat het meer geld zou opleveren wanneer ze de grond zouden volbouwen met Themeparcs. Hierdoor is ook Epcot onstaan.





We gaan eerst naar Finding Nemo. Een verhaal waarbij we door een aquarium rijden. Wanneer je uiteindelijk uit het treintje komt zie je nog diverse aquaria waar je langs kunt lopen van zeepaardjes tot Manatees. De kids lieten zich nog even verslinden door een shark.
We gaan verder en komen terecht bij een theaterzaal waar ze een film van de "circle of life" van de Lion King laten zien. Hierin wordt op een hele mooie manier getoond hoe mooi de wereld is en hoe de wereld er eigenlijk in hele korte tijd uit komt te zien doordat deze door de mens regelrecht verziekt wordt. Ook laten ze zien hoe de mensen dit niet willen laten gebeuren en hoe we met z'n allen de wereld mooi en leefbaar kunnen houden. Klinkt bijna saai maar is een supermooie film en erg indrukwekkend.
We gaan ook nog met een bootje langs het regenwoud en de woestijn en later ook allerlei groenten en fruit- bomen/planten/struiken. Geweldig om te zien. Van tomaten tot ananas, zoete aardappelen, papaya's en nog veel meer.

We lopen verder en gaan de landentour maken. Zo loop je rond een heel groot meer met elk stukje een eigenlijk land. Super om te zien en zo zie je gelijk weer hoe groot Epcot is. Ze hebben deze maand het food en wine festival waarbij je bij elk land een eigen specialiteit kunt eten en drinken. Het zijn allerlei kleine hapjes voor een paar dollar. Echt heel leuk gedaan. Het is er wel megadruk dus we kiezen er een aantal uit.


Anja proeft alvast iets vanuit Singapore. Shrimps and noodles. Bjørn en Birgit nemen scherp rundvlees met rijst.


Ondertussen komen we ook nog Marry Poppins tegen en hier moeten de kids natuurlijk even mee op de foto.


Terwijl we het rondje langs de landen lopen komen we bij een Disney vacation stand. Hier kun je brochures zien voor alle disney hotels en resorts in the USA. We komen aan de praat met een medewerker. Hij is degene die ons verteld over hoe Epcot ontstaan is. Ook verteld hij hoe groot Disney world eigenlijk is nl. 2 x Manhattan of net zo groot als San Francisco. Ze hebben 65.000 mensen in dienst. Bizar gewoon. Om hoger op te komen binnen Disney of te switchen naar een andere divisie moet je door een hele strenge selectie. Het is niet onmogelijk maar wel heel moeilijk. Disney is begonnen met een rare kleine muis en kijk hoe groot het nu is. Geweldig vinden we dit. Het is zo leuk om met Amerikanen te praten en meer te weten te komen over hoe alles gaat.
Na het rondje om het meer waren we kapot, benen en ruggen wilden niet meer! Maar ja, we hebben in het park zelf nog niet veel gedaan... We besluiten nadat de rij bij test track te lang bevonden is, naar mission: SPACE te gaan. Je gaat op missie naar Mars. Er is een groene en een oranje rij. Anja doet de groene en Birgit, Morten en Bjørn besluiten het erop te wagen en doen de oranje missie. WOW da´s best heftig.... de G-krachten vliegen je om de oren en doen je gezicht vervormen! dan moet je ook nog op een paar knopjes drukken. Hierna heeft niemand echt honger (hahaha) en er komt hoofdpijn op. We besluiten dat het mooi geweest is en dat dit alles was wat we nog in ons hadden.
De laatste dingetjes gekocht bij premium outlet vineland en de Walmart.
In het appartement getracht het blog bij te werken maar de WiFi liet ons in de steek... dan maar vanmorgen afmaken. Het is nu 08:50u lokale tijd en de koffers staan klaar om in de auto gezet te worden. Nog snel wat drinken en een donut en richting vliegveld.
We gaan aan de terugreis beginnen. Enorm moe maar ontzettend voldaan sluiten we het appartement af en gaan we uitchecken.

zaterdag 22 oktober 2011

Dag 15: Universal - Islands of adventure

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan. We hebben lekker ontbeten en gedoucht en om 10:00 uur zaten we in de auto op weg naar Islands of adventure.
Bij aankomst zagen we al dat het druk was en wilden we dus weer de express pass halen om bij de attracties gelijk door te kunnen lopen. Alleen bleek het weekendtarief bijna het dubbele te zijn! Dit is echt te veel van het goede. We zien wel hoe ver we komen. Net binnen zie je (en hoor je) de achtbaan van "the incredible Hulk", de wachtrij is echter vrij lang dus daar kijken we later wel. Hiernaast staan enkele X-Men karakters te poseren (Cyclops, Wolverine, Jean Grey & Storm). Met de eerste gaan we op de foto, van de anderen schieten we een plaatje in het voorbijlopen.









Morten ziet meerdere attracties waar je (heel erg) nat van wordt. Anja ziet dit niet zo zitten en Birgit (die een spijkerbroek aangetrokken had) was hier ook niet zo enthousiast over. We lopen verder richting Jurassic Park en beloven erover na te denken als het wat warmer wordt. Hier is ook een boottochtje Jurassic Park River Adventure en ik ga toch maar overstag. Een half uur later zijn Morten en ik redelijk nat maar vonden het wel erg leuk. We lopen verder en komen bij de publiekstrekker nummer 1 HARRY POTTER! Wat ziet dit er geweldig uit en wat is het mega-druk. Er staan hele lange rijen met mensen die boterbier willen kopen, ook staat er een rij voor de winkel van Olivander (toverstokken). We besluiten maar door te lopen en hier later op de dag (in de hoop dat het dan wat rustiger wordt) terug te komen.


We lopen door en zien dat de show van Sinbad de Zeeman zo gaat beginnen. We besluiten hiernaar te gaan kijken. We willen lekker in het midden zitten maar hier blijkt de "splash zone" te zijn. Morten wil hier maar wat graag zitten (Anja en Birgit besluiten een paar rijen hoger te gaan zitten). Het was een heerlijke show om te zien met vuur, vuurwerk, gevechten, stunts en ... water!! (Morten en ik weer nat...). Doorgelopen naar Poseidon's Fury. Een tour door de ruïnes van het rijk van Poseidon. Hier moesten we 20 minuten wachten. Het was een mooie tour (verhaal vonden we niet supersterk maar hoe het in elkaar gezet was! chapeau!


We lopen door naar Seuss Landing. In Nederland niet zo bekend maar hier wel! (Cat in the Hat, the Grinch). We gaan eerst in het treintje dat dit deel van het park doorgaat (vanuit de lucht een mooi beeld, jammer dat we geen foto's mogen maken.) ook ga je door het restaurant heen en de mensen beneden zwaaien heel enthousiast terug... iets wat ze in Nederland niet zo snel zullen doen. The cat in the Hat mag natuurlijk niet overgeslagen worden en Anja voelt de bui alweer hangen. Schommelend en ronddraaiend in een karretje zat ze al snel te 'klagen' (Morten vond het weer prachtig).
Birgit en Morten houden van de theekopjes in Disneyland Parijs (hebben deze uiteraard ook gedaan in Magic Kingdom). Bij Universal hebben de attracties allemaal wat stoerdere namen, hier heet het Storm Force Accelatron. Aangezien de wachttijd bij de Incredible Hulk Roller Coaster maar 15 minuten is gaan Anja en ik hier snel in de rij staan! Na 16 minuten staan we weer buiten, WOW wat een lekkere achtbaan is dit zeg!

Snel door naar de volgende attractie en wel The amazing adventures of Spiderman aangezien dit een 3D attractie is slaat Anja liever over (ze is nog misselijk van the Cat in the Hat, raar... achtbanen vindt ze geweldig). Om haar niet al te lang te laten wachten besluiten we in de single riders line te gaan staan. Dit gaat inderdaad een stuk sneller alleen kunnen we niet  bij elkaar zitten! Birgit gaat als eerste om Morten op te vangen en Bjørn als laatste. Ook dit was weer een topattractie met 4D effecten!
Het was lekker weer en we kwamen aan bij Popeye and Bluto's Bilge-Rat Barges! Maakt de attractie je zelf niet nat, dan doen de mensen langs de kant het wel die voor $ 0,25 per keer een straat water over het vlot kunnen spuiten of een douchekop kunnen bedienen! Compleet verzopen komen Morten en ik hier uit en Anja en Birgit zijn wederom blij dat ze aan de kant zijn gebleven. Gauw de shirts uitgetrokken en te drogen gehangen. In de tussentijd maar gauw geld gewisseld om anderen nat te kunnen spuiten (dit is wel erg grappig!).

Dan wordt het toch echt tijd voor Harry Potter and the forbidden journey. Ook deze ride in het kasteel is een simulatie dus Anja bedankt weer! Wij gaan de single riders line weer in maar hebben het gevoel dat deze langer duurt dan de standaard rij... maar wat was dit het wachten waard zeg, de karretjes schommelen (je ligt af en toe achterover) en vliegt rond het kasteel, over het zwerkbalveld tijdens een wedstrijd, wordt achternagezeten door een draak en dementors. Na iets meer dan een uur staan we weer buiten en Anja was er wel klaar mee (de zon trok ook weg). Helaas geen boterbier voor ons want er stonden nog steeds lange rijen:


Na nog even in de winkels van Hogsmeade gekeken te hebben gaan we weer richting auto. De kids zijn moe en Anja wil toch nog graag even naar de Premium Outlets. Met een paar UGG's voor Anja en Morten rijker gaan we naar het appartement. Na het eerste deel van het Blog geschreven te hebben krijgt de vermoeidheid de overhand en besluit ik de rest vanmorgen te schrijven!

Vandaag nog Epcot en de koffers pakken.... morgen om 12:58u locale tijd vliegen we van Orlando naar Washington en is onze mooie reis helaas weer ten einde (maar met veel mooie herinneringen)

tot morgen!

vrijdag 21 oktober 2011

Dag 14: Rustdag

Vanmorgen slapen we lekker uit. Tenminste.....Bjørn is al vroeg wakker. 08:00 uur is hier al uitslapen.
We hebben allemaal nog steeds last van de bulten die we als souvenir van de Mosquito's hebben gekregen. Snappen er helemaal niets van. Het jeukt gewoon nog steeds!  We blijven wel lekker lang liggen en doen gewoon lekker rustig aan. Ik werk het blog van gisteren bij en Bjørn maakt het ontbijt. Om 10:15 gaan we naar het time share programma en de kinderen vermaken zichzelf even met nintendo en Birgit met skypen. Nee jullie mogen niet raden met wie........!
We zijn eigenlijk wel benieuwd wat het timesharing inhoud! Het klinkt allemaal leuk en aantrekkelijk. We gaan ons er toch eens meer in verdiepen. We willen graag wat meer ervaringen van anderen horen!

We mogen ook nog een kijkje nemen in the owners condo. Verbazingwekkend hoe mooi die eruit zien. We horen ook dat de gehuurde condo's er wat meer gedateerd uitzien. Dat klopt inderdaad. Het ziet er echt mooi uit.

Wanneer we terug zijn bedenken we of we nog iets gaan ondernemen. Bjørn en ik hadden op zich nog wel zin om naar de Premium Outlet Mall te gaan, maar de kinderen hadden geen zin. Zelfs Birgit wilde liever thuis blijven en echt relaxen. Ok prima dat doen we dan. Op zich wel een goed plan. Mijn voet wordt er niet beter op. Zeg maar gerust dat deze steeds rotter aan gaat voelen.


Later op de dag rond 15:30 gaan we met Morten nog wel een rondje midget golf spelen. Stelt niet heel veel voor maar dit is op het park zelf en geheel gratis dus we klagen niet.


Morten wil ook graag nog even gaan zwemmen dus pikken we snel de handdoeken op en Bjørn en Morten trekken hun zwemkleding aan. Birgit en ik vinden het echt te fris om te gaan zwemmen maar nemen een boek mee en gaan lekker even in het zonnetje op de ligbedjes een beetje lezen. Na een uurtje gaat het zonnetje langzaam weg en wordt het gewoon echt te fris. We moeten Morten echt ompraten om eruit te komen want hij merkt eigenlijk niet hoe koud hij inmiddels is geworden. We lopen terug en schieten intussen nog wat plaatjes van het park en onze Condo.


We frissen ons een beetje op en rijden nog even naar de Walmart voor wat brood en wat sap. Jammer trouwens dat we geen eten mogen meenemen want hier krijg je voor echt heel weinig de meest geweldige cupcakes speciaal voor Halloween. Wanneer we nog in Walmart komen maak ik echt nog even een foto hiervan.
Wanneer we klaar zijn bij de Walmart rijden we naar Houlihan om een hapje te gaan eten. Het eten is goed al hebben ze waarschijnlijk hun dag niet. Mijn steak die ik graag medium eet moet wel 2 x terug aangezien deze helemaal doorbakken was. Ze maken het helemaal goed en uiteindelijk smaakt de steak prima. We betalen en voor het ongemak hoefden we mijn steak niet te betalen. Service toch.......
We moeten wel zeggen dat tot nu toe Chili's nog wel onze favoriet blijft maar goed er zijn er nog minimaal 600 restaurants die we nog niet hebben gehad. We moeten dus echt nog een keer terug. Hihi

Wanneer we thuis komen duikt iedereen eigenlijk snel hun bed in. Ik werk het Blog nog even bij en doe dan ook het licht uit. Morgen naar Universal "Islands of adventure". Hopelijk is het morgen iets warmer maar we nemen de vesten deze keer maar mee. Als het maar droog blijft zijn we eigenlijk al tevreden. Welterusten

donderdag 20 oktober 2011

Dag 13: Disney Magic Kingdom

Toen we vanmorgen wakker werden bekeken we wat het weer zou doen. Kleine kans op een bui en bewolkt. Wel prima weer voor Disney. Hopelijk blijft de regen dan weg en het is perfect. We doen eerst rustig aan. Birgit, Bjørn en ik komen tot de ontdekking dat de kleine bultjes van de Musquito's nu 24 uur later opeens grote jeukende bulten geworden. Morten is gelukkig ongeschonden gebleven. Inmiddels heb ik er een dikke voetzool bij. Het jeukt al een paar dagen maar nu lijkt het net of ik een kussentje (net als een hond) onder mijn voet heb zitten. Maar goed, niet te veel aan denken en we gaan gewoon verder.
We gaan ontbijten en de telefoon in het appartement gaat. Wie kan dat nou zijn? Iemand van de receptie die een uitnodiging voor ons heeft. Prima meld ik we komen deze wel ophalen. Ik had al een vermoeden dat het iets van "Time sharing" zou zijn. We besluiten de uitnodiging aan te nemen voor de volgende dag want we hebben tenslotte toch een rustdag. We krijgen voor dit kletspraatje $ 75,- en zijn wel benieuwd.
Om 10:30 zitten we in de auto met de tomtom ingesteld op Disney Magic Kingdom.

Wanneer we aankomen wordt je met een boot of met een monorail naar een soort reusachtig eiland gebracht. We besluiten de boot te nemen. Wat een uitzicht wauw! Ook zie je nog het mooie Disney hotel. Ze hebben zelfs een echte Wedding Chapel.
Bij aankomst van het park gaan we eerst door de tassencontrole en vervolgens naar de ingang. Zoals je al aan de lucht kunt zien kan het elk moment gaan los barsten. Kort nadat we binnen zijn voelen we ook de eerste druppels. We laten ons niet ontmoedigen en lopen verder. Gelukkig het stopt weer met regenen. Het park heeft een hoop weg van Eurodisney en vele attracties zijn hier ook te vinden. Maar dat mag de pret niet drukken en Disney is altijd leuk. Magic Kingdom is wel het echte Disney. Het "Magic" gevoel krijg je hier echt.

Bij de ingang halen we trouwens ook nog even een button voor een First Visit. Bjørn en ik krijgen een speciale met Happy Aniversary en daaronder werd 12½ jaar getrouwd geschreven. Erg leuk want onderweg of bij attracties werd je door alle Disney medewerkers gefeliciteerd. Alles voor de toeristen is het motto in Florida. Dit zijn tenslotte diegene die het geld komen uitgeven. Maar wel op een positieve manier vinden we. Niets wordt gepushed.  Inmiddels zijn we aangekomen in Tomorrowland en bezoeken we Stitch. Een 4D show die erg tegen viel. We hadden inmiddels Fastpasses gehaald voor Monsters & Co. Een leuke laugh show en was inderdaad lachwekkend. Zo gaan we via alle attracties in Tomorrowland naar Fantasyland en moeten uiteraard even naar It's a small World toe. Het liedje zit gelijk weer in je hoofd voor de rest van de dag.
Het onderhoud in de parken is echt heel goed. Volgens mij werken de mensen hier hele nachten door aan het onderhoud want overdag zie je ze niet.


We besluiten iets te gaan eten bij Pecos Bill. We bestellen een burger en wat frietjes en morten krijgt zoals op de foto te zien is nog wat druiven als toetje. De kids worden tijdens het eten nogal "Melig"en beginnen met het maken van de gekste foto's. Ik wil jullie niet lastig vallen met al hun ranzigheid maar 1 moet volgens de kids getoond worden. " Een ongeluk van een druif in de tunnel". Lachend en gierend verlaten we het restaurant. Birgit maakt nog een leuke blunder. Ze kijkt door een ruit naar binnen omdat er iets tussen haar beugel zit. Ze denkt in een spiegel te kijken maar ziet helemaal niet dat er binnen verscheidene tafeltjes gevuld zitten met etende mensen. Eet smakelijk!!! De mensen konden er hartelijk om lachen en Birgit druipt af met een rood hoofd.


Birgit haar favoriete acteur Johnny Depp moet even vastgelegd worden in Pirates of the Carribean.
Morten gaat deze dag zelfs mee in the Space Mountain. Wauw dat hij dit durft. De achtbaan is best snel en heftig. Hij vond het wel leuk maar wil niet nog een keer.
Ondanks het al de tijd verder droog is gebleven koelt het heel snel af. Dit hebben we nog niet eerder ervaren en anderen blijkbaar ook niet. We gaan om 19:30 uur richting Main Street waar we de Electrical Parade willen bekijken en gaan even naar de shops totdat het begint aangezien het daar warm is. Wat we daar zien is echt bizar. Mister Walt Disney (of erfgenamen) hebben door dit weer opeens veel meer omzet. De sweater, fleecetruien en vesten zijn niet aan te slepen en er worden gewoon extra rekken bijgeplaatst met volgens ons oude collecties maar dat boeit velen niet.


De show begint en is erg leuk om te zien. Deze sluit af met de vlag en en the american eagle totaal verlicht. Super om te zien. Voordat het vuurwerk begint besluiten we snel naar de uitgang te gaan voordat iedereen dit gaat doen en we moeten nog met het treintje van het eiland af. Het is druk en je ziet dat iedereen het koud heeft, inclusief ons. Moe maar voldaan komen we thuis en hebben we geen zin en puf meer om het Blog bij te werken. Morgen hebben we een rustdag en kunnen het dan wel gaan doen. Inmiddels is het morgen maar de verhalen van vandaag lezen jullie dan wel later al denk ik dat het voor jullie morgen zal worden. Het is tenslotte al 22:00 uur in Nederland. Welterusten daar!

woensdag 19 oktober 2011

Dag 12: Miami - Everglades

Toen we vanmorgen wakker werden hadden we er een zware nacht op zitten. Het bed liet erg te wensen en de veren van het bed voelde je heel de nacht in je rug staan. Ik had op zich nog redelijk geslapen maar Bjørn met zijn rug had maar 2 uurtjes geslapen.
Toen we de gordijnen openden werden we al niet vrolijker. Het was droog maar de wolken aan de lucht waren zo donker dat het elk moment kon gaan los barsten. Snel zijn we gaan douchen en aankleden. Spullen in de auto en snel even ontbijten. Volgende keer trouwens even de pot Nutella voor de kids meenemen. Hier kennen ze eigenlijk alleen maar jam en syrup (een soort stroop).
Ok het is nog droog snel de auto in en op naar de Everglades.
Aangekomen bij het infocenter stappen we uit de auto en ja hoor..... het begint te regenen!!

Snel naar binnen. Een geweldige vrijwilliger met een nog geweldiger accent verteld ons wat we kunnen doen op het reservaat van de Everglades. Rennend naar de auto gaan we naar de 1e Trail. Het Anhinga Trail waar je de gelegenheid hebt om alligators en vogels van dichtbij te spotten. Daar aangekomen regent het nog een klein beetje. We besluiten in het kleine winkeltje een paraplu te kopen. De verkoopster aldaar verteld dat wanneer we opschieten we nog mee kunnen gaan met de ranger die zojuist is vertrokken met een groep. We zijn nog geen 2 minuten onderweg en het begint echt verschrikkelijk te regenen. Ondertussen worden we ook helemaal lek gestoken door de Mosquito's. Terwijl Morten, Birgit en ik onder de paraplu schuilen, rent Bjørn terug en haalt nog een paraplu en 4 regenponcho's. Ik heb hier normaal een enorme hekel aan maar wat moet je?!


In de tussentijd spotten we onze eerste Anhinga vogel. Prachtig vooral wanneer deze vogel zijn vleugels spreid om deze te kunnen drogen.




Bjørn sluit zich weer aan en ingepakt met oranje poncho's en paraplu lopen we verder. Het loopt niet echt fijn en we worden echt gek van de mosquito's. We spotten wel onze 1e alligator in het wild. Je moet goed kijken maar dan kun je ze echt zien! We luisteren nog even wat de ranger verteld en weten nu wanneer we een alligator spotten of een krokodil. Bij een krokodil is de snuit spits en de tanden zie je over elkaar zitten wanneer de bek dicht is. Ook is de kleur van een krokodil meer grijs terwijl een alligator een meer groene kleur heeft. We lopen de trail rond en gaan terug naar de auto. Nu rijden we 36 miles verder naar de Flamingo visitor center. Onderweg zie je de natuurlandschappen steeds veranderen. Het is heel indrukwekkend om te zien. Aangekomen bij de Flamingo visitor center staat de fluisterboot te wachten om een tocht door de wateren te maken. We besluiten snel tickets te kopen en mee te varen. Het is gelukkig inmiddels droog en stappen aan boord. De gids aan boord (met een Bob Ross stem) verteld ons wat er te zien is. We spotten onze eerste krokodil die met open bek zijn warmte probeert kwijt te raken.

We varen verder en de gids verteld ons ook het een en ander over de bomen die we onderweg tegenkomen. Er staan 3 verschillende Mangrove-bomen met hun kenmerkende wortels.
Ook verteld de gids over de Manchineelboom. Deze boom is heel giftig. Als je maar over de bladeren wrijft krijg je al grote zweren. En wanneer je tijdens de regen onder deze boom zou gaan schuilen heeft het hetzelfde effect als wanneer je een douche zou nemen met accuzuur. Erg giftig dus!!

We varen verder en komen op een gegeven moment op white water bay. Dit is het op 1 na grootste meer van Florida. Hier komt het zout en zoet water samen. Het zoute water van de golf van Mexico stroomt dit meer in. Echt schitterend uitzicht heb je hier. Hier heb je echt het idee dat je heel ver van huis bent.


We varen weer terug en bedanken de gids voor de prachtige boottocht. Op de boot waren trouwens veel Denen die hier in Amerika in overvloed te zien zijn.
We gaan terug naar de auto en stellen de tomtom in op Liki Tiki in Orlando. Onderweg stoppen we nog even bij de Walmart voor een vlugge hap voor onderweg en beginnen aan de terugreis. Onderweg wordt het weer steeds slechter en het zicht op de weg wordt hierdoor niet beter. De terugreis is hierdoor erg vermoeiend. Morten vermaakt zich met zijn Nintendo en Birgit slaapt. Om 20:15 zijn we terug op bestemming en pakken we snel de spullen uit. We werken het blog bij en dan is het alweer 23:15 uur. We kunnen terugkijken op een nat Miami maar ondanks het weer hebben we het toch naar ons zin gehad. We hopen ooit nog eens wat meer van Miami te zien want de zonsondergang op Miami Beach hebben we helaas niet kunnen bekijken. De weerberichten voor morgen zijn 30 % kans op regen. Wanneer het morgen droog is gaan we naar Disney en anders wordt het morgen onze rustdag. Tot morgen.

dinsdag 18 oktober 2011

Dag 11: Ocean drive, Art Deco, Holocaust memorial &......

De wekker ging om 07:30u aangezien het ontbijt tot 09:00u was.
Kinderen waren om 06:00u al wakker en lieten ons niet meer slapen. Dan maar douchen en ontbijten. Voor een hotel van 7 verdiepingen waren er wel erg weinig zitplaatsen in de ontbijtkamer (de naam ontbijtzaal mocht het niet dragen, niet alles is groot in Amerika).
Het was een continentaal ontbijt maar wij kozen voor de toast (warm eten wil er niet echt in 's ochtends). Helaas kwam de regen nog steeds met bakken uit de hemel en de dame achter de receptie wist te melden dat dit pas donderdag beter wordt, balen... Daar gaat de planning (wij waren met de planning uitgegaan van mooi weer ;-))
De naam 'Sunshine State' doet het helaas voor ons nog geen eer aan. Eerst over 'Ocean Drive' gereden. Helaas maar 1 Ferrari gespot. Het was voor ons dus sightseeing by car! Hierna door het Art Deco district gereden met de gekleurde gebouwen.


Hierna de auto bij het holocaust memorial geparkeerd en dit monument bekeken. Ondanks de regen maakte dit wel grote indruk. Er stonden zelfs teksten gegraveerd van 'onze' Anne Frank.



















Aangezien de dames geen zin hadden in de boottocht langs Star Island in dit weer (jammer maar goed excuus om nog eens naar Florida te gaan), maar iets overdekts opgezocht. Raad eens wat de dames uitkozen.... Nee, een mall (hahaha). Het was 'Aventura Mall'. Dit weer is niet goed voor je portmonnee! Birgit is goed geslaagd bij de nieuwste onderneming van Abercrombie & Fitch namelijk Gilly Hicks. Verder nog wat gevonden bij A&F. Ook was er een LEGO store waar Morten natuurlijk niet langs kon lopen. Het geld van Oma brandde in zijn zak en hij heeft een grote doos gescoord. Nadat alle winkels bezichtigd waren was het tijd om de auto op te zoeken. Og steeds regen! De boottocht maar definitief afgeschreven en richting hotel gereden (was nog een uur volgens de trouwe TomTom (geen slechte beslissing geweest deze mee te nemen).
Eerst nog wat gegeten bij Olive Garden en toen ingecheckt in de travelodge.
Wat minder luxe dan het hotel van gisteren maar ja, we slapen er alleen maar. Morgenochtend richting de everglades in de hoop dat het wat droger is. Welterusten allemaal!

maandag 17 oktober 2011

Dag 10: Miami - Sawgrass Mills

Om half 7 ging onze wekker maar bleven nog even tot 7 uur liggen. De ochtend begint niet zo lekker. Bjørn heeft heel veel last van zijn maag en is vannacht een aantal malen uit zijn bed geweest. Toch gaan we eruit en gaan we douchen en ontbijten. Birgit en Bjørn nemen alleen een kopje thee. We pakken onze spullen en uiteindelijk zitten we om 09:00 uur in de auto. Ik neem voor het eerst plaats achter het stuur zodat Bjørn even zijn ogen dicht kan doen. Best even wennen als je een Fiatje 500 gewend bent en nu opeens in zo'n bakbeest moet rijden. Maar goed al snel zitten we op de snelweg en is een rechte weg van 160 miles dus wat kan er verkeerd gaan. Hoe verder we rijden hoe bewolkter het wordt en af en toe komen er wat druppels regen tevoorschijn.
Om 12:10 uur rijden we Sawgrass Mills op. Een hele grote outletmall. Birgit en ik kopen een paar leuke schoenen. Aangezien de kids geld hebben gekregen van Oma willen ze natuurlijk iets leuks kopen. Morten het liefst LEGO maar dat hebben we nog even uit zijn hoofd kunnen praten. Birgit koopt een mooie Ray Ban zonnebril die zomaar de helft scheelt als in Nederland. Voor Morten kunnen we in een winkel onze slag slaan. We kopen wat Puma kleding en krijgen 40 % en op een aantal kledingstukken zelfs 60 % korting. Aangezien we boven de $ 100,- uitkomen krijgen we hier ook nog eens een extra korting van 20 %. Dat is nog eens lekker shoppen. Inmiddels regent het buiten lekker door. We besluiten nog even hier te blijven aangezien we nu met dit weer toch geen boottocht gaan maken. We kopen nog wat leuke spullen bij Tommy Hilfiger voor Morten. Ik moet zeggen dat het voor de dames nog een beetje tegenvalt. Bjørn scoort bij de Adidas nog enkele spullen en krijgt hier ook nog 30 % extra korting en zo gaan we met een aantal gevulde tassen richting auto. Inmiddels regent het buiten alleen nog maar harder. We zetten de Tomtom aan en zien dat we nog een half uurtje moeten rijden naar het Hotel.


We checken in het Best Western hotel in en gaan vervolgens naar onze kamer. Ik moet zeggen we hebben ze wel eens rotter gezien. Een ruime kamer met een grote flatscreen tv. Is natuurlijk belangrijk voor Bjørn. De kinderen gaan vroeg slapen en wij werken nog even het Blog bij en lezen even onze berichten en e-mails. We hopen morgen wel op lekker weer zodat we ook wat kunnen zien van Miami en de boottocht langs de houses van the Rich and Famous kunnen maken. Regen zien we vast snel weer thuis dus laat de zon nog maar even doorkomen.


zondag 16 oktober 2011

Dag 9: Seaworld

Om kwart voor 8 worden we wakker omdat Morten onze kamer binnen komt. We besluiten rustig aan te doen want Seaworld is vandaag in het teken van Halloween en toch tot 20:00 uur open. We douchen en ontbijten op ons gemak. Besluit nog even een was te draaien aangezien we morgen naar Miami gaan en het niet vanavond allemaal nog wil doen.




Om 09:30 uur zitten we in de auto en de tomtom is ingesteld op Seaworld. Het is ongeveer 25 minuten rijden dus dat valt mee. We zijn blijkbaar niet de enigen die naar het Halloween feest willen en het duurt een tijdje totdat we de parkeerplaats op kunnen rijden. We zijn uiteindelijk om 10:30 binnen en het feest kan beginnen. Ze hebben allerlei stalletjes gemaakt in het teken van Halloween. Erg leuk om te zien.








We besluiten eerst naar de Show van Shamu te gaan. Dit is een show met de orka's.


Dit is echt bizar! Zo mooi om te zien en er zitten echt reusachtige orka's bij. Ik krijg werkelijk een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. Wat is dit mooi. Dit is bij uitstek de mooiste show die ik ooit heb gezien! En wat zijn ze snel in het water. Je moet met je fotocamera en filmcamera continu in de aanslag staan.



Aangezien we ruim op tijd voor de show in het stadium waren hadden we nog genoeg keuze waar we wilden gaan zitten. Op de voorste tribunes stond "soak Zone". Aangezien ik hier echt geen voorstander van ben wilde ik liever iets hoger gaan zitten. Maar goed je hebt weinig in te brengen als de rest roept ik wil hier gaan zitten. Ik ging akkoord maar dan wel op de hogere rijen. Goed dat we dat hebben gedaan want deze orka's komen best ver wanneer ze een bommetje maken of met hun staart even op het water slaan. De mensen op de eerst 10 rijen waren helemaal doorweekt. Goed dat wij op rij 14 zaten en gelukkig droog bleven. Na een half uur was de show voorbij maar had voor mij gerust nog 2 uur verder mogen gaan. Wat een belevenis!

Hier vandaan lopen we naar Wild Arctic. Je kunt hier kijken naar de Beluga walvissen, een enorme walrus, en een ijsbeer. Je kunt kiezen om de looproute te nemen of per helikopter te gaan (in vorm van simulatie). Morten is hier helemaal weg van dus koos voor de helikopter. Ik baalde al maar goed, ik ga wel mee. Ik word hier vaak zo misselijk van maar goed ik heb ook geen zin om alleen de looproute te nemen. Jammer joh, had ik het nu maar wel gedaan. We kwamen in de simulatie met de helikopter in noodweer en vervolgens werd het noodweer in mijn maag. Toen we hier uitkwamen vond ik het niet meer zo leuk. Ik dacht; rustig aan doen en dan trekt het wel weer weg. Helaas gebeurde dit niet. We liepen langs alle genoemde dieren wat wel erg mooi om te zien was.

Toen we hier uitkwamen gingen we langs de Halloween looproute waarbij de kids bij alle kraampjes getrakteerd werden op iets lekkers voor in hun Trick or Treat tasje die uitgedeeld werden. Aan het eind van de route was hun tasje goed gevuld. Bij de Starbucks stopten we voor een kop koffie. Hier hadden we inmiddels wel trek in gekregen. Het was echt mijn dag niet. Weer teveel naar een plaatje gekeken en niet goed bedacht wat er eigenlijk stond. Ik had dus voor "Pumpkin Coffee" gekozen. Jeetje wat is dit vies en mega zoet. Nou hier ging ik mezelf dus niet beter van voelen. Ook Birgit is niet kapot van haar white chocolate mocha. Alleen Bjørn heeft zijn hazelnut flavored cappuchino bijna op (morten had nog appelsap).

Helaas ondervond de manta "technical problems", dus konden we hier niet in en er stond inmiddels een rij tot tokio! Dan maar in de "Journey to Atlantis". Birgit en ik willen niet mee dus Bjørn en Morten gaan samen. Na een klein half uurtje wachten konden we eindelijk in het bootje. Eerst ga je door een mooi onderwater landschap met glow in the dark verf. dit veranderd naar de "dark side" waarna je omhoog gaat op het moment dat je denkt dat hij naar beneden gaat, ga je nog verder omhoog en dan gaat het erg steil en erg hard omlaag! Na de plons zijn Morten en Bjørn dan ook drijfnat. hierna volgt een kleiner golfje water die de laatste droge plekjes ook nat maakt. hehe, afgelopen denk je dan... maar... ineens lijk je in een soort achtbaan te zitten en worden we nog even van links naar rechts geschud. Morten zat met pretoogjes en een big smile in het bootje en wilde direct nog een keer.

Nadat de mannen eindelijk terug zijn voel ik mezelf eigenlijk steeds minder goed worden. We besluiten nog even bij de zeehondjes en zeeleeuwen te gaan kijken. Deze kun je visjes voeren. Je moet dan wel precies gooien want de vogels die erbij zijn, zijn erg snel en pakken graag een visje af van de zeehonden. Ze zijn wel erg lief om te zien en zodra ze merken dat je wat visjes bij je hebt komen ze in grote aantallen bij je zwemmen. Wanneer de vogels de visjes voor hun neus wegkapen laten ze zich met een luid teleurstellend geluid horen.
Vervolgens kijken we nog even bij de haaien. Dit was niet echt spectaculair aangezien het veel weg heeft van het aquarium in BlijdorpLiki Tiki zijn willen we toch niet meer weg. We besluiten naar Chili's te gaan, waar we deze week al eens gegeten hebben en zo hartelijk waren ontvangen. Het ontvangst deze keer was wederom prima.
De man herkende ons en zocht een goed plaatsje voor ons uit. We hebben weer heerlijk gegeten en nadat de man ons uitzwaaide en "tot morgen zei" vertelden wij hem dat we morgen voor 2 nachtjes naar Miami zouden gaan. We kregen nog wat leuke tips mee en gingen terug naar Liki Tiki. Morten mocht nog een spelletje doen op de iPad als beloning dat hij wat huiswerk had gemaakt en ging om 20:00 uur slapen. Birgit had nog even contact met Nick en kwam daarna nog even laten weten dat ze ging slapen en weer misselijk was. Als dat maar goed gaat vannacht. Wij besluiten nadat we het Blog hebben bijgewerkt om 21:45u ook te gaan slapen want morgen willen we vroeg wegrijden naar Sawgrass Mill waarna we doorrijden naar Miami.

zaterdag 15 oktober 2011

Dag 8: Discovery Cove

Vanmorgen ging de wekker om 07:00u. Erg vroeg maar... voor een goed doel. Vandaag staat Discovery Cove op het programma. Om 08:00u beginnen ze met inschrijven en hier geldt, hoe eerder je er bent, des de betere tijd heb je om met de dolfijnen te zwemmen. Om 8:30 zijn we ingecheckt en om 09:45 mogen we al met de dolfijnen zwemmen. We kleden ons om en hijsen ons in een swimsuit. Eerst maar even ontbijten. Het eten is prima. Om 09:30 uur gaan we naar Starfish cabana en luisteren naar wat ons te wachten staat. De spanning stijgt en met een brede grijns lopen we allemaal achter de dolfijnentrainster aan. Het water is vrij koud en zout maar dit mag de pret niet drukken. Eerst komt de babydolfijn Emorah. Ze is 2 jaar oud en we mogen haar aaien en een visje voeren. Geweldig gewoon. Ze maakt lieve geluidjes en vind het blijkbaar erg fijn.

Bjørn mag als eerste een kusje geven en al snel volgt de rest. Morten vond het helemaal niet eng en gaat zelf met de trainster naar de dolfijn toe en laat zich goed begeleiden. Geweldig om dit te kunnen meemaken. Het is niet goed te beschrijven wat je voelt. Het zijn zulke bijzondere dieren. De trainster verteld intussen dat Emorah ongeveer 20 pond vis op een dag eet. Kauwen doen ze niet. Ze slikken het visje in 1 keer weg.
Er worden volop foto's gemaakt en later besluiten we alle foto's met DVD te  nemen. Deze ervaring moet gewoon vastgelegd worden. Morten kiest deze foto ook in posterformaat die hij in zijn nieuwe kamer in een mooie lijst kan ophangen. Super toch? Je ziet hem gewoon genieten net als wij allemaal doen.
Wanneer we allemaal een kusje hebben gegeven mogen we een arm om haar heen slaan. Super hoe een dolfijn aanvoelt. Zo zacht en een soort rubber gevoel. Ze heeft best een aantal littekens op haar huid. We hoeven geen medelijden met haar te hebben, want er wordt verteld dat ze met elkaar stoeien en knuffelen en dat de littekens van elkaars tandjes komen. In Amerika blijken de dolfijnen heel erg beschermd te worden. Wanneer je ze alleen al volgt ben je in overtreding en kun je flink bestraft worden, zo staat het zelfs in de wet geschreven. Gelukkig maar!


Zoals op de foto te zien is geniet Birgit ook volop. Even geen knuffel van Nick maar wel van de dolfijn. Ze mist Nick heel erg en verteld dat ze nooit meer zonder Nick op vakantie wil. Ik snap het wel. Als je zo verliefd bent is het best lastig, maar hier vergeet ze eventjes alles!


Emorah mag gaan uitrusten en nu is het tijd voor Lester. Lester is een mannetje van ongeveer eind 40. Lester mag je alleen vanaf haar spuitgat t/m haar vin aaien. Daarna moet je een stap naar achter zetten want wanneer ze met haar staart zwaait om verder te zwemmen kun je een flink tik van haar krijgen zo sterk is ze. Morten mag als eerste met haar zwemmen. De eerste keer was het een beetje moeilijk. Lester heeft een hoop kracht en trekt morten zo mee maar dan moet je wel goed vasthouden. Bij de volgende poging lukt het prima. Een klein beetje eng maar wel heel leuk!

Nadat we allemaal met Lester hebben gezwommen mogen we haar nog wat kunstjes laten doen. De trainster doet voor hoe we met onze handen moeten seinen en vervolgens geeft ze ons een paar lieve kreetjes, draaide ze voor ons en tot slot na een flink applaus zwaaide ze ons gedag. En zo ging een half uur veel te snel, maar wat waren we blij en trots dat we dit hebben mogen ervaren. We gingen uit het water en spoelden het zoute water even van ons af. Nadat we wat gedronken hadden gingen we de vogels bekijken en voeren.
Super mooie vogels zijn hier te zien. Dit is echt iets voor Opa Ad. Die zou hier helemaal in zijn element zijn. Morten vond het ook leuk om ze te voeren, zolang hij merkte dat de vogels banger zijn voor hem dan andersom. Helaas morten zo zijn ze niet allemaal. Toen hij merkte dat hij een klein vriendje had die op zijn hand ging zitten was het nog leuk maar toen er vervolgens ook 1 op zijn schouder ging zitten en zich vast zette in zijn iets verbrandde schouders vond hij het niet meer leuk. Gelukkig kon papa hem van het vogeltje redden.

Birgit maakte wat foto's maar wilde absoluut niet voeren. Vogels zijn maar eng, en ik begrijp het best. Eerlijk gezegd moest ik er ook niet veel van hebben. Zolang ze op afstand blijven zijn ze mooi maar ze moeten niet te dichtbij komen. Nadat we alle vogels in allerlei kleuren en maten hadden gezien gingen we terug voor de lunch. Ook deze was prima! Birgit was blij dat ze een verschillende soorten vers fruit kon eten en een heerlijke Caesar Salad. Voldaan gaan we terug naar de strandstoelen en kijken nog even naar de andere gasten die zich vermaken met de dolfijnen. Birgit gaat nog even met haar fototoestel op pad en maakt nog een aantal mooie plaatjes. Eenmaal uit het water merkt ze dat haar voeten enorm jeuken. Er zitten ook grote rode plekken op haar voeten en het lijkt op een allergische reactie. Heb ik weer zegt ze! We gaan even naar de EHBO en daar smeren ze een koelend smeerseltje erop. Het lijkt te helpen. Gelukkig maar! Na nog even gerust te hebben begeven we ons naar de Grand Reef waar we tussen de diverse mooie vissen en roggen gaan zwemmen.



We gaan nog even een rondje zwemmen in de wind away river. Deze voelde een stuk warmer aan. Je zwemt door allerlei grotten en komt op hele mooie plekken waar ook weer allerlei mooie vogels over je heen vliegen en zien hele mooie planten en bloemen. Wanneer we aan het eind van de River zijn gekomen halen we nog iets te drinken en rusten nog een klein uurtje uit. Het wordt tijd om te gaan. We gaan douchen en halen vervolgens nog even de foto's op. Nou ja "even". Dat dachten de anderen vast ook want er staat een mega rij.
Morten scoort in de tussentijd dat Papa in de rij staat nog even een leuk T-shirt van Discovery cove met "Swim, Swam, Swum with the Dolphins at Discovery cove. Een leuk aandenken waar hij ook nog iets aan heeft.
Op de terugweg slaan we nog even af bij Walmart en halen snel nog wat brood voor het ontbijt. Honger hebben we niet meer dus aan een Donut hebben we meer dan genoeg. Moe maar enorm voldaan gaan de kinderen naar bed en bekijken wij nog even de foto's en werken het Blog bij. Ook lezen we nog even de reacties. Altijd leuk om te horen dat mensen onze verhalen leuk vinden om te lezen. Morgen naar Seaworld. Dit wordt vast weer een leuke dag maar vandaag was uniek. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Welterusten.