Dag 8: Discovery Cove

Vanmorgen ging de wekker om 07:00u. Erg vroeg maar... voor een goed doel. Vandaag staat Discovery Cove op het programma. Om 08:00u beginnen ze met inschrijven en hier geldt, hoe eerder je er bent, des de betere tijd heb je om met de dolfijnen te zwemmen. Om 8:30 zijn we ingecheckt en om 09:45 mogen we al met de dolfijnen zwemmen. We kleden ons om en hijsen ons in een swimsuit. Eerst maar even ontbijten. Het eten is prima. Om 09:30 uur gaan we naar Starfish cabana en luisteren naar wat ons te wachten staat. De spanning stijgt en met een brede grijns lopen we allemaal achter de dolfijnentrainster aan. Het water is vrij koud en zout maar dit mag de pret niet drukken. Eerst komt de babydolfijn Emorah. Ze is 2 jaar oud en we mogen haar aaien en een visje voeren. Geweldig gewoon. Ze maakt lieve geluidjes en vind het blijkbaar erg fijn.

Bjørn mag als eerste een kusje geven en al snel volgt de rest. Morten vond het helemaal niet eng en gaat zelf met de trainster naar de dolfijn toe en laat zich goed begeleiden. Geweldig om dit te kunnen meemaken. Het is niet goed te beschrijven wat je voelt. Het zijn zulke bijzondere dieren. De trainster verteld intussen dat Emorah ongeveer 20 pond vis op een dag eet. Kauwen doen ze niet. Ze slikken het visje in 1 keer weg.

Er worden volop foto's gemaakt en later besluiten we alle foto's met DVD te  nemen. Deze ervaring moet gewoon vastgelegd worden. Morten kiest deze foto ook in posterformaat die hij in zijn nieuwe kamer in een mooie lijst kan ophangen. Super toch? Je ziet hem gewoon genieten net als wij allemaal doen.

Wanneer we allemaal een kusje hebben gegeven mogen we een arm om haar heen slaan. Super hoe een dolfijn aanvoelt. Zo zacht en een soort rubber gevoel. Ze heeft best een aantal littekens op haar huid. We hoeven geen medelijden met haar te hebben, want er wordt verteld dat ze met elkaar stoeien en knuffelen en dat de littekens van elkaars tandjes komen. In Amerika blijken de dolfijnen heel erg beschermd te worden. Wanneer je ze alleen al volgt ben je in overtreding en kun je flink bestraft worden, zo staat het zelfs in de wet geschreven. Gelukkig maar!

Zoals op de foto te zien is geniet Birgit ook volop. Even geen knuffel van Nick maar wel van de dolfijn. Ze mist Nick heel erg en verteld dat ze nooit meer zonder Nick op vakantie wil. Ik snap het wel. Als je zo verliefd bent is het best lastig, maar hier vergeet ze eventjes alles!

Emorah mag gaan uitrusten en nu is het tijd voor Lester. Lester is een mannetje van ongeveer eind 40. Lester mag je alleen vanaf haar spuitgat t/m haar vin aaien. Daarna moet je een stap naar achter zetten want wanneer ze met haar staart zwaait om verder te zwemmen kun je een flink tik van haar krijgen zo sterk is ze. Morten mag als eerste met haar zwemmen. De eerste keer was het een beetje moeilijk. Lester heeft een hoop kracht en trekt morten zo mee maar dan moet je wel goed vasthouden. Bij de volgende poging lukt het prima. Een klein beetje eng maar wel heel leuk!

Nadat we allemaal met Lester hebben gezwommen mogen we haar nog wat kunstjes laten doen. De trainster doet voor hoe we met onze handen moeten seinen en vervolgens geeft ze ons een paar lieve kreetjes, draaide ze voor ons en tot slot na een flink applaus zwaaide ze ons gedag. En zo ging een half uur veel te snel, maar wat waren we blij en trots dat we dit hebben mogen ervaren. We gingen uit het water en spoelden het zoute water even van ons af. Nadat we wat gedronken hadden gingen we de vogels bekijken en voeren.

Super mooie vogels zijn hier te zien. Dit is echt iets voor Opa Ad. Die zou hier helemaal in zijn element zijn. Morten vond het ook leuk om ze te voeren, zolang hij merkte dat de vogels banger zijn voor hem dan andersom. Helaas morten zo zijn ze niet allemaal. Toen hij merkte dat hij een klein vriendje had die op zijn hand ging zitten was het nog leuk maar toen er vervolgens ook 1 op zijn schouder ging zitten en zich vast zette in zijn iets verbrandde schouders vond hij het niet meer leuk. Gelukkig kon papa hem van het vogeltje redden.

Birgit maakte wat foto's maar wilde absoluut niet voeren. Vogels zijn maar eng, en ik begrijp het best. Eerlijk gezegd moest ik er ook niet veel van hebben. Zolang ze op afstand blijven zijn ze mooi maar ze moeten niet te dichtbij komen. Nadat we alle vogels in allerlei kleuren en maten hadden gezien gingen we terug voor de lunch. Ook deze was prima! Birgit was blij dat ze een verschillende soorten vers fruit kon eten en een heerlijke Caesar Salad. Voldaan gaan we terug naar de strandstoelen en kijken nog even naar de andere gasten die zich vermaken met de dolfijnen. Birgit gaat nog even met haar fototoestel op pad en maakt nog een aantal mooie plaatjes. Eenmaal uit het water merkt ze dat haar voeten enorm jeuken. Er zitten ook grote rode plekken op haar voeten en het lijkt op een allergische reactie. Heb ik weer zegt ze! We gaan even naar de EHBO en daar smeren ze een koelend smeerseltje erop. Het lijkt te helpen. Gelukkig maar! Na nog even gerust te hebben begeven we ons naar de Grand Reef waar we tussen de diverse mooie vissen en roggen gaan zwemmen.

We gaan nog even een rondje zwemmen in de wind away river. Deze voelde een stuk warmer aan. Je zwemt door allerlei grotten en komt op hele mooie plekken waar ook weer allerlei mooie vogels over je heen vliegen en zien hele mooie planten en bloemen. Wanneer we aan het eind van de River zijn gekomen halen we nog iets te drinken en rusten nog een klein uurtje uit. Het wordt tijd om te gaan. We gaan douchen en halen vervolgens nog even de foto's op. Nou ja "even". Dat dachten de anderen vast ook want er staat een mega rij.

Morten scoort in de tussentijd dat Papa in de rij staat nog even een leuk T-shirt van Discovery cove met "Swim, Swam, Swum with the Dolphins at Discovery cove. Een leuk aandenken waar hij ook nog iets aan heeft.

Op de terugweg slaan we nog even af bij Walmart en halen snel nog wat brood voor het ontbijt. Honger hebben we niet meer dus aan een Donut hebben we meer dan genoeg. Moe maar enorm voldaan gaan de kinderen naar bed en bekijken wij nog even de foto's en werken het Blog bij. Ook lezen we nog even de reacties. Altijd leuk om te horen dat mensen onze verhalen leuk vinden om te lezen. Morgen naar Seaworld. Dit wordt vast weer een leuke dag maar vandaag was uniek. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Welterusten.