Dag 12: Miami - Everglades

Toen we vanmorgen wakker werden hadden we er een zware nacht op zitten. Het bed liet erg te wensen en de veren van het bed voelde je heel de nacht in je rug staan. Ik had op zich nog redelijk geslapen maar Bjørn met zijn rug had maar 2 uurtjes geslapen.
Toen we de gordijnen openden werden we al niet vrolijker. Het was droog maar de wolken aan de lucht waren zo donker dat het elk moment kon gaan los barsten. Snel zijn we gaan douchen en aankleden. Spullen in de auto en snel even ontbijten. Volgende keer trouwens even de pot Nutella voor de kids meenemen. Hier kennen ze eigenlijk alleen maar jam en syrup (een soort stroop).
Ok het is nog droog snel de auto in en op naar de Everglades.
Aangekomen bij het infocenter stappen we uit de auto en ja hoor..... het begint te regenen!!

Snel naar binnen. Een geweldige vrijwilliger met een nog geweldiger accent verteld ons wat we kunnen doen op het reservaat van de Everglades. Rennend naar de auto gaan we naar de 1e Trail. Het Anhinga Trail waar je de gelegenheid hebt om alligators en vogels van dichtbij te spotten. Daar aangekomen regent het nog een klein beetje. We besluiten in het kleine winkeltje een paraplu te kopen. De verkoopster aldaar verteld dat wanneer we opschieten we nog mee kunnen gaan met de ranger die zojuist is vertrokken met een groep. We zijn nog geen 2 minuten onderweg en het begint echt verschrikkelijk te regenen. Ondertussen worden we ook helemaal lek gestoken door de Mosquito's. Terwijl Morten, Birgit en ik onder de paraplu schuilen, rent Bjørn terug en haalt nog een paraplu en 4 regenponcho's. Ik heb hier normaal een enorme hekel aan maar wat moet je?!

In de tussentijd spotten we onze eerste Anhinga vogel. Prachtig vooral wanneer deze vogel zijn vleugels spreid om deze te kunnen drogen.

Bjørn sluit zich weer aan en ingepakt met oranje poncho's en paraplu lopen we verder. Het loopt niet echt fijn en we worden echt gek van de mosquito's. We spotten wel onze 1e alligator in het wild. Je moet goed kijken maar dan kun je ze echt zien! We luisteren nog even wat de ranger verteld en weten nu wanneer we een alligator spotten of een krokodil. Bij een krokodil is de snuit spits en de tanden zie je over elkaar zitten wanneer de bek dicht is. Ook is de kleur van een krokodil meer grijs terwijl een alligator een meer groene kleur heeft. We lopen de trail rond en gaan terug naar de auto. Nu rijden we 36 miles verder naar de Flamingo visitor center. Onderweg zie je de natuurlandschappen steeds veranderen. Het is heel indrukwekkend om te zien. Aangekomen bij de Flamingo visitor center staat de fluisterboot te wachten om een tocht door de wateren te maken. We besluiten snel tickets te kopen en mee te varen. Het is gelukkig inmiddels droog en stappen aan boord. De gids aan boord (met een Bob Ross stem) verteld ons wat er te zien is. We spotten onze eerste krokodil die met open bek zijn warmte probeert kwijt te raken.

We varen verder en de gids verteld ons ook het een en ander over de bomen die we onderweg tegenkomen. Er staan 3 verschillende Mangrove-bomen met hun kenmerkende wortels.

Ook verteld de gids over de Manchineelboom. Deze boom is heel giftig. Als je maar over de bladeren wrijft krijg je al grote zweren. En wanneer je tijdens de regen onder deze boom zou gaan schuilen heeft het hetzelfde effect als wanneer je een douche zou nemen met accuzuur. Erg giftig dus!!

We varen verder en komen op een gegeven moment op white water bay. Dit is het op 1 na grootste meer van Florida. Hier komt het zout en zoet water samen. Het zoute water van de golf van Mexico stroomt dit meer in. Echt schitterend uitzicht heb je hier. Hier heb je echt het idee dat je heel ver van huis bent.

We varen weer terug en bedanken de gids voor de prachtige boottocht. Op de boot waren trouwens veel Denen die hier in Amerika in overvloed te zien zijn.

We gaan terug naar de auto en stellen de tomtom in op Liki Tiki in Orlando. Onderweg stoppen we nog even bij de Walmart voor een vlugge hap voor onderweg en beginnen aan de terugreis. Onderweg wordt het weer steeds slechter en het zicht op de weg wordt hierdoor niet beter. De terugreis is hierdoor erg vermoeiend. Morten vermaakt zich met zijn Nintendo en Birgit slaapt. Om 20:15 zijn we terug op bestemming en pakken we snel de spullen uit. We werken het blog bij en dan is het alweer 23:15 uur. We kunnen terugkijken op een nat Miami maar ondanks het weer hebben we het toch naar ons zin gehad. We hopen ooit nog eens wat meer van Miami te zien want de zonsondergang op Miami Beach hebben we helaas niet kunnen bekijken. De weerberichten voor morgen zijn 30 % kans op regen. Wanneer het morgen droog is gaan we naar Disney en anders wordt het morgen onze rustdag. Tot morgen.